"harga sebuah persahabat..."

last friday saya amik cuti... saje g jenjalan kat uia jumpa kawan2 semester akhir LLB_S blanja diorang makan. hemh terfikir sejenak bila lah kami dapat jumpa lagi kan... lepas nih semua bawak haluan masing2... yang pasti saya tetap akan merindui sahabat2 yang tiada gantinya nie...

kalau dulu sebelum grad, tiap kali akhir sem lepas last paper kitorang pasti akan organize something... takdela grand sgt cume sekadar untuk lepaskan tension dan nak rapatkan ukhuwah... pegi main bowling lah, makan kat hart chicken lah (lepas keluar rase dah tak nak dah makan ayam lagi... muak gler -dhany la punye idea nie), lepak kat taman tasik titiwangsa sambil makan KFC lah, mandi sungai kat ulu yam, bbq party kat sungai pisang (daim jadi host prog hehe, asik gambar dia je yang masuk cam) dan cemacam lagi la yang kitorang buat... tiap kali wat plan mesti ade tema and host... kadang2 temanya pink party, ada jugak blue party... tapi jangan salah paham ye... tema nie warna baju yang kitorang pakai je hehe... kalau bab host plak yang paling fail jadi host siddiq lah... asik ada je yang tertinggal... taknak cakap lelebih nanti dia marah plak hehe

tak cukup dengan tue, ingat lagi mase wat chambering kat shah alam diorang datang ziarah kat appartment saya... lepak2 tepi swimming pool sambil makan ayam panggang hehe...

sekali sekala kitorang kuar lagi main bowling walaupun ade yang dah grad, ada yang dah keje...

nikmat persahabatan yang saya rasai bersama mereka tak dapat digambarkan... semoga kekal hingga ke syurga (syahdu la pulak huhu)

kepada wan adam (dia mcm abg kami, paling tua tapi taknak ngaku tua), daim, siddiq, adib saat gud lak final xm nie...

dhany plak... walaupun aku selalu kecik ati dengan ko tapi aku tetap sayang ko... gud lak xm master ko ye...

shukor sekarang DPP kat sabah, mohsein keje kat SC (walaupun akhir2 sem dulu kita ade crisis harap2 itulah yang terakhir...)

hayyi plak majistret kat kelantan (dua tahun lebih kita duk bilik sama mcm2 yang berlaku... gaduh tak bertegur tue jangan cakap la berapa kali... kadang2 cakap pakai sms je walaupun hanya dipisahkan compartment hehe... tapi itu lah yang menguatkan persahabatan kita kan... sedangkan lidah lagi tergigit inikan pulak... hehe sampai sekarang ana masih rindukan suasana dalam bilik kita dulu...)

merekalah sahabat2 saya yang tak dapat saya lupa sampai ke hari ini... terlalu banyak kenangan kami bersama... kenangan yang tak dapat dibeli dengan wang ringgit... mudah2an kekal ke syurga... ukhuwah fillah abadan abada...

p/s ada lagi nama2 yang tak dapat disebut kat sini... walaupun tak sempat ditulis namun korang semua tetap di hati...